Zwrot "dysplazja biodrowa" oznacza niewystarczający rozwój stawu biodrowego i opisuje wrodzone schorzenie u młodych psów różnych ras. Niezdrowe stawy biodrowe sa pospolitym problemem u wielu ras. Dysplazja może być poważnym problemem u każdego psa ,który będzie trenowany w kierunku wymagającej aktywności. Choroba ta może być diagnozowana poprzez prześwietlenia rentgenowskie u psów między 6-12 miesiącem życia, aczkolwiek nie jest to zupełnie wystarczające. Psy które będą w przyszłości rozmnażane powinny być prześwietlone kiedy w zupełności dorosną. 2 lata to minimalny wiek do tego aby zbadać czy biodra są w "dobrym stanie".

Ortopedyczna Fundacja Zwierząt ( OFA ) jest organizacją w której wyszkoleni weterynarze badają tysiące zdjęć rentgenowskich. Psy które w starszym wieku niz minimalny wiek do prześwietlania są klasyfikowane jako dostateczne, dobre lub bardzo dobre (wyśmienite) ; biodra które pokazują znaki artretyzmu lub dysplazji nie dostają certyfikatu. Nie trzeba chyba dodawać że oboje z rodziców szczeniaczka którego zamierzasz kupić powinny mieć certyfikat OFA. Im więcej jest psów OFA w rodowodzie (włączając i bacie i siostry i rodziców i dziadków i poprzednie mioty tych rodziców) tym lepiej dla twojego szczeniaka. Aczkolwiek, jako że wrodzone przenoszenie dysplazji jest zależne od wielu genów, rozmnażanie tylko psów z certyfikatem OFA zmniejsza szanse dysplazji u szczeniąt, ale jej nie eliminuje.

( CERTYFIKATY OFA itd. niestety to realia amerykańskie, w Polsce nawet nie ma wymogu prześwietlania w kierunku dysplazji...).

Psy nie przeznaczone do rozmnażania i które nie będą aktywne w tresurze, agility, polowaniach itd., powinny być przebadane pomiędzy 6-12 miesiącem życia. W ten sposób jeśli jest jakiś problem zostanie on zauważony wcześnie i będziesz mieć wiele możliwości w operacyjnej korekcji (niestety bardzo kosztowna) w tym czasie, możesz łatwiej (wygodniej) kontynuować swoje planowane czynności bez martwienia się że spowodujesz gorsze problemy później.

Jeśli twój szczeniak ma przewlekłe, nie wytłumaczalne zgrubienie limfatyczne, powinien być prześwietlony aby sprawdzić czy to aby nie dysplazja. Rentgen nie zawsze pokazuje jak czuje się pies, jako że wiele psów z dysplazją nie wykazuje żadnych objawów tej choroby, szczególnie te młodsze. Innym które pokazują symptomy często można pomóc medycznie (poprzez leki) lub operacyjnie aby wyeliminować (zmniejszyć) ból.

FCI w 1977 roku wprowadziła klasyfikacje HD (dysplazja biodrowa) choć nie wszystkie kraje zrzeszone posługują się takim oznaczaniem. Polska ma inną skalę niż jest używana w FCI, co jest czasami bardzo mylące przy oglądaniu badań rodziców szczeniaka.

W FCI jest to określane jako litera + ew. cyfra w skali od A - E ( zawsze 1 jest lepsze od 2 )

W Czechach i Słowacji określa się oba stawy używając cyfr arabskich i tak

Może być tez np. zapis 1/2 i czytany wg powyższego oznaczania

B- podejrzane ( ale u dorosłych psów nie uznaje się tego jako jednoznaczne w

C2 - dysplazja umiarkowana ( średnia)

Takie określanie w Polsce jest bardzo mylące dla zagranicznych hodowców, bo za granicą C ( niezależnie od cyfry arabskiej 1 lub 2 ) to jest lekka dysplazja a w Polsce C odnosi się zarówno do lekkiej jak i ciężkiej

W UK określa się to jako cyfry arabskie dla obu stawów np. 7-9 im niższe cyfry tym mniejsze zmiany dysplazji.

W zależności od kraju, gdzie robione było prześwietlenie inne więc będzie określanie badania na HD.